به نام خدا و با سلام

شنبه و یکشنبه این هفته میهمان بوشهری ها بودم در نخستین جشنواره ملی شعر قرآنی ترنم آیات . اونجا شعرم به عنوان دومین شعر برگزیده انتخاب شده بود اگرچه 15 ساعت توی فرودگاه سرگردان بودم و بالاخره با پرواز شیراز رفتم بوشهر و چیزی حدود 24 ساعت از لحظه ای که از حونه راه افتادم تا رسیدم به بوشهر طول کشید واگرچه در حالیکه توی فرودگاه سر گردان و آواره بودم مشاجره تلفنی با عزیزترین دوستم اوقاتم را به طرز وحشتناکی تلخ کرد اما همه اینها به کنار و مهمان نوازی بوشهری ها یه طرف که همه این تلخی ها را به یک خاطره شیرین و ماندگار تبدیل کرد واقعا و بدون اغراق می گم استقبال مسئولین جشنواره و مهمان نوازیشون فوق العاده بود از همین جا به خاطر لطفی که به من داشتند ازشون تشکر میکنم و متاسقفم که به جز تشکر کار دیگه ای از دستم بر نمی آد .

این چند روزی که گذشت را کلا توی سفر بودم  از چهارشنبه تا یکشنبه تقریبا یه دور قمری توی ایران زدم از مشهد به تهران وبعد قم به خاطر برگزیده شدن در سومین جشنواره هنر اسمانی و بعد هم اراک برای دیدن یکی از عز یزترین دوستام و از اونجا مجددا تهران شیراز  بوشهر و دوباره شیراز و در نهایت هم مشهد تمام مسیر هایی بود که من توی این 5 روز پشت سر گذاشتم واقعا خسته کننده بود اگر چه قبلا سابقه این گشت و گذارها را داشتم به هر حال همه این مسایل باعث میشه تا آدم بتونه تجربیات زیادی برای مدیریت زمان و برنامه ریزی دقیق کسب کنه

کلا هدف من از نوشتن این وبلاگ نگاه طنز به زندگیه ببخشید که این پست خبری از طنز نبود شاید یه توفیق اجباریه برای اینم که کمتر با قلم خودم دیگران را آزار بدم و کمتر گناه کنم

موفق باشید

به نام خدا و با سلام

این شعر را  امروز یه جایی خوندم خیلی ازش خوشم اومد ولی متاسفانه اسم شاعرش را نمی دونم

در زیر نور ماه مزاحم نمی شوم
در این شب سیاه مزاحم نمی شوم
قصدم شماره گیری چشم شما نبود
دیگر به اشتباه مزاحم نمی شوم
اما قبول کن که صدایم صمیمی است
با گوشی گناه مزاحم نمی شوم
از راه دور با تو به صحبت نشسته ام
ای خوب سر به راه، مزاحم نمی شوم
اسم تو ناگهان به زبانم برات شد
گفتم: " الو ! پگاه ! مزاحم نمی شوم"
صحبت نمی کنی؟!
تلفن قطع می شود.......