یکشنبه 10/2/91

مدینه منوره

"مسجدی را که سمت چپتون می بینید و گنبد سفید و کوچیکی داره مسجد شجره ست قبل از مسجد آبار یا ابیار یا چاه های علی قرار داره که حضرت علی اونها را حفر کرده و تعدادشون هشت تاست که چندتای اون هنوز آب داره و از منابع مهم تامین اب شرب مدینه ست. ما شما را هم توی زیارت دوره و هم روزی که قراره محرم بشید و حرکت کنید به سمت مکه میارریم اینجا. البته ابیار علی وقت موقع نماز بازه وبقیه ساعتا بسته ست. اینجا جاییه که پیامبر سه بار محرم شده و دورترین میقات از میقات های ششگانه هست که بهش ذوالحلیفه هم می گن علت اینکه به مسجد شجره نامگذاری شده اینه پیامبر در اینجا زیر یک درخت محرم شده به همین خاطر اسم اینجا را گذاشتن مسجد شجره.این منسجد فاصله 9 کیلومتری جنوب غربی مسجد النبی و سر راله مکه قرار داره که حجاجی که میخوان از مدینه به مکه برن اینجا محرم می شن"

 اینا توضیحات مدیر کاروان بود که وسط اتوبوس وایستاده بود و با صدای نسبتا بلندی داشت حرف می زد.چشمامو که باز کردم دیگه نزدیک مدینه بودیم. ستون های محرابی شکلی که که کنار جاده بود اینو نشون می داد روش نوشته شده بود " بدایه حد الحرم" یعنی آغاز محدوده حرم و از اونطرفش که نگاه می کردی نوشته بود :"نهایه حد الحرم"

ساعت حول و حوش 10 و نیم یازده بود و مدیر کاروان مدام حرف می زد . بعضی از بچه ها بغضشون داشت می ترکید و بعضی ها هم خواب بودن عده ای هم همچنان ترجیح می دادند مزه پرانی کنن و  بعضی ها هم داشتن با انگشت بیرون را به بغل دستیشون نشون میدادند.

***

" بچه ها روبروتون رو اگه نگاه کنین کم کم گلدسته ها و مناره های مسجد النبی رو می بینن که البته کوتاه وبلند هستن و هیچکدومشون هم اندازه نیستن"

توضیحات مدیر کاروان انگار تمومی نداشت به هر حال هر چی باشه این بار 67 مش بود که این سفر رو میومد و باید یه جورایی این تجربیات رو به ما انتقال می داد.

 تقریبا ساعت 11 بود که به هتل رسیدیم و از اتوبوسا پیاده شدیم و در حالی که کشون کشون چمدون هامونو دنبال خودمون حمل می کردیم وارد لابی هتل شدیم و مورد استقبال مقامات عالیرتبه !!!! هتل قرار گرفتیم.لابی هتل اونقدر کوچیک بود که گنجایش 156 نفر را نداشت و ازدحام عجیبی توی لابی شده بود .مدیر ایرانی هتل توضیحاتی داد در مورد اینکه طبقه های 1 و 2 و 3 محل استقراره کاروان ماست و اینکه چه ساعتهایی باید برای خوردن عذا به رستوران مراجعه کنیم و... و اینکه همه اتاقا دستشویی فرنگی دارن و هتل دستشویی ایرانی نداره و... این جمله آخرش مثل یک پارچ اب سرد بود که روی بعضی بچه ها ریخته شد بندگان خدا تا اینجا خودشون رو نگه داشته بودن تا وقتی رسیدن هتل یه دل سیر دست به آب برن ولی وقتی متوجه شدن نقشه هاشون نقش بر آب شده حسابی ضد حال خوردن.

انصافا هتلمون از نظر جغرافیایی موقعیت خوبی داشت هر چند که درجه "ج" بود فقط 180 متر با حرم فاصله داشت."موده المروه" توی ضلع جنوب غربی مسجد النبی قرار داشت درب شماره 36 و  37 مسجد النبی و خیلی نزدیک حرم بود. سمت راست بقیع می شد و پنجره های اتاقاش به سمت بقیع و مسجد النبی باز می شد . هر چند اتاقی که ما توش افتاده بودیم( اتاق  طبقه اول 108) پنجره هاش به جای خاصی باز نمی شد و روبرومون دیوار بود.

قرار شد بریم بخوابیم تا قبل از اذان بیدار شیم و همگی با هم برای اولین زیارت به مسجد النبی بریم...

ادامه دارد...